De geschiedenis van de Poedel

 De geschiedenis van de poedel gaat terug tot ver in de Middeleeuwen. Toen al waren er honden met de typerende vacht,
 welke geschoren werd. Ze werden voor het eerst bekend in de Middeleeuwen vanwege hun vermogen op te treden als  "kunstjeshond" met de
 Commedia del Arte�s zigeuners and Jongleurs, waarna ze in de loop van de tijd moeiteloos hun rol  pakten in reizende circussen en Vandeville.
 Het waren de zigeuners die er voor het eerst een kunst van maakten hun poedels kunstig en met veel fantasie te knippen om hun publiek te boeien
 en te behagen. Ze knipten de honden in dezelfde stijl als de  aristocraten van die tijd en schuwden er niet voor ze ook als zodanig te kleden.

In de loop der jaren werd de poedel vervolgens gebruikt als waterjachthond en het wegscheren van delen van  de vacht diende er toen voor om te voorkomen dat de hond in het moerassige gebied vast zou komen te  zitten bij het apporteren van het wild.

 Ook in het water had het model zijn functie: de kaalgeschoren delen voorkwamen dat de vacht helemaal vol zou zuigen met water en dat daarmee
 de hond (evenals dat bij schapen het geval is) zo zwaar zou worden dat hij zou verdrinken, terwijl de bollen op de nieren en gewrichten van de poot
 er toe dienden om de warmte op die plekken vast te houden.
 Daarin vindt dus het model met de "kale kont" en de "bollen" zijn oorsprong. Wij worden, als we met een van onze honden in het Continental
 showmodel in het openbaar komen dan ook vaak aangesproken op de manier van zeker een modegril, jullie doen dat zeker om op te vallen".
 Maar niets is minder waar! We doen recht aan de oorspronkelijke reden waarvoor de  poedel in zijn huidige vorm is gefokt.
 De poedel heeft daarna, in het begin van de 20e eeuw, vanwege zijn intelligentie, trouw en bouw ook nog een periode opgeld gedaan als politiehond.
 Tegenwoordig wordt de poedel het meest als huisgenoot gehouden, maar kent ook nog verschillende werkfuncties in jacht, sport en als
 blindengeleide-, signalerings- of hulphond bij mensen met een fysieke, mentale of sociale beperking.

Pudel, Poedel. Poodle of Caniche?    Er zijn een aantal landen geweest, die de claim hebben ingediend het land van oorsprong van de poedel te zijn  geweest.  In eerste instantie claimden de Duitsers deze eer, waarbij de naam "Pudel" was afgeleid van van de woorden Pfudel  of Pf�tze, oorsprong het noorden van Duitsland.  Ook de Russische tsaren hebben geclaimd de hond "uitgevonden  te hebben" als zijnde afkomstig van de steppen van  Centraal Azie.  In Engeland heet de poedel "Poodle", een afgeleide van het Duitse woord Pudel.  Sinds 1936 wordt de poedel als een hond van Franse oorsprong beschouwd en als zodanig door de FCI gezien.  De Franse naam "Caniche" en is afgeleid van "chien a cane of canichon, wat zoveel betekend als "eendenhond".  Het is algemeen erkend dat de poedel een van de oudste jachthondenrassen voor waterwild is en is voortgekomen  uit kruisingen met verschillende Europese waterhonden uit o.a. Spanje, Portugal, Frankrijk, Duitsland, Hongarije en  Rusland.  Vanaf ongeveer de 16e eeuw werd de poedel langzamerhand bekend in de betere kringen.  Op verzoek van de Parijse hogere stand beginnen de fokkers steeds kleinere exemplaren te fokken. Zo ontstond de  dwergpoedel en nog later de toy-poedel, een miniatuur-uitgave van de oorspronkelijke poedel, die verder alle  kenmerken  van zijn grote voorvader droeg.

Postkaart uit 1908

De poedel nu    De poedel is sinds het begin van de moderne fokkerij altijd erg populair geweest.  Hij werd aan het Franse Hof gehouden. Er zijn zelfs perioden geweest, dat het niet adelijke personen in Frankrijk verboden was poedels te houden.  In Japan, Engeland en de Verenigde Staten worden slechts 3 variteiten erkend, de toy (tot 25cm), de miniatuurpoedel en de standaard poedel.  In de meeste bij de FCI-aangesloten landen worden 4 varieteiten erkend: de toy-, de dwerg-, de middenslag- en de grote poedel.  Er bestaat nog een, in onze ogen zeer ongewenste variant, de "teacup-poedel". Nog een slag kleiner dan de toy poedel, maar kent een zeer  beperkte  levensvatbaarheid en ernstige medische problemen. Deze variant wordt dan ook door geen enkele kennelclub of rasvereniging erkend.

periode onbekend	17e eeuw	1815	1881
King of Dogs	In the twenties	Koordenpoedel	Lady Hamilton's poedel

Naar de top van deze pagina   ©2003-2024 PinQerton Poedels